SVS D3 verliest vooral van zichzelf

SVS JO13-3

0 - 5

TOGB D7

Competitie

D-pupillen, D3, Groep 6 05

Datum

11 oktober 2014 8:30

Scheidsrechter

Leendert de Bruin

Accommodatie

Onbekend

Dit zou op voorhand een lastige wedstrijd worden. In punten stonden SVS D3 en de tegenstander van vandaag, TOGB D7, volledig gelijk. De hogere plek op de ranglijst voor TOGB was alleen te danken aan een iets beter doelsaldo. Ditmaal werd de D3 niet weggestopt op veld 4 bij de buren van de hockey, maar mochten zij hun kunsten komen vertonen op veld 1. De stemming tijdens de voorbereiding was jolig, iets wat niet in de goede aarde viel bij de gehele technische staf. Als deze belangrijke wedstrijd gewonnen zou worden dan zou de tweede plek haalbaar zijn. Meerdere malen moest erop gewezen worden dat een warming-up serieus moet worden genomen om goed voorbereid aan de wedstrijd te beginnen.

TOGB D7 bleek al vlug een snelle en vooral fysieke ploeg te hebben met enkele grote, stevige, maar vooral snelle jongens achterin waarop onze voorhoede stuk liep. Eigenlijk werd in de beginfase SVS, geïmponeerd door het fysieke spel van TOGB, volledig van de mat gespeeld. De bal werd niet goed, slap en futloos ingespeeld, spelers wisten niet meer waar de tegenstander liep en SVS D3 liep continu achter de feiten aan. Als je dan toch iets positiefs uit deze fase van de wedstrijd wilt halen dan is het wel leren van de fouten die er toen gemaakt zijn. Nogmaals, verdedigen is een vak apart. Je kan vaak met mooi spel dingen willen oplossen, maar als je strak op de huid gezeten wordt door een tegenstander die de bal wél wilt hebben, dan is het zaak om de bal maar gewoon simpel uit te verdedigen. Vaak betekend dat gewoon maar wegschieten, het liefst naar voren. Door een communicatiefout liepen Robin en één van onze verdedigers bij een hoge bal tegen elkaar aan en was de bal een prooi voor één van de voorwaartsen van TOGB, 0-1. Het is toch wel jammer dat SVS achterin vaak gewoon naar afvallende ballen blijft staan te kijken en in de veronderstelling is dat iemand anders de bal wel naar voren trapt. De D3 moet gewoon feller worden op de bal, opvreten was de term die regelmatig van de bank galmde, toon inzet, duels winnen. Helaas is het nog geen gewoonte dat bij balverlies het middenveld inzakt om de verdediging te versterken. Hierdoor kreeg TOGB zeeën van ruimte op de rechterflank en het was aan Robin te danken dat de score in een vroeg stadium niet verder werd opgevoerd. De 0-2 viel toch, uit één van de vele hoekschoppen van TOGB kon een volledig vrijgelaten speler de bal rustig binnen tikken. De volgende corner was ook raak, een directe, ouderwetse inswinger. Ook een goed leermoment, vanaf nu staat er standaard iemand bij de eerste en bij de tweede paal. Jammer genoeg stond het wel 0-3. De aanvoer naar Kian, Bradley en Neal stokte voortdurend omdat het middenveld, nogmaals onder de indruk van het (correcte) fysieke spel van TOGB, bijna angstig de bal maar naar elkaar schoof in plaats van de snelheid van onze voorhoede te zoeken. Het leek wel of men bang was om in het spel betrokken te raken, dit terwijl er door de leiders op gehamerd wordt om altijd van je eigen kunnen uit te gaan. Uit een afgeslagen aanval kon een speler van TOGB de bal controleren en deze verdween met een sierlijke boog onder de lat, 0-4, tevens ruststand.

Het is begrijpelijk dat deze slappe vertoning in de kleedkamer gefileerd werd door de technische staf. Als je nog wat aan de achterstand wilde doen, dan moest er in ieder geval één ding gebeuren en dat was de mouwen opstropen. En zo geschiedde. Niet onder de indruk zijn van de tegenstander, de bal willen hebben, niet kijken hoe de bal op je afkomt, actief meedoen, duels winnen en de tegenstander opvreten. Zo verschoof het spel langzaam naar de helft van TOGB en begonnen er kansen te komen voor SVS. Vooral uit de lange trappen van Thiago ontstonden er mogelijkheden maar onze snelle voorhoede werd steeds bijgehaald door de rappe verdedigers van TOGB. Opvallend is dat de keeper van TOGB maar één schot op zijn doel te verwerken kreeg en die dan ook nog uit de hoek wist te tikken. Groot leermoment van deze wedstrijd is dat er automatismen in het team moeten slijten. Voetbal is een spel dat voor 95% zonder bal gespeeld wordt. Je moet weten waar je tegenstander staat, maar ook de medespelers en die moet je, als je de bal hebt veroverd, blind aan kunnen spelen. Als een ieder vanuit de positie speelt, dan kan je direct beginnen aan de aanval en een overtalsituatie uitbuiten. De D3 moet winnen aan handelingssnelheid en, vooral bij balbezit, leren om de vrije ruimte te zoeken en zich aan te bieden, onderdeel te worden van het spel, zorgvuldig te worden in de passing, de spits aan te spelen in de voeten of de buitenspelers in de loop en tegelijk van achteruit de aansluiting zoeken naar het middelveld, welke op zijn beurt dan weer aansluiting zoekt bij de voorhoede. Zet de tegenstander vast zoals ze jou willen vastzetten. Door weer een kleine miscommunicatie achterin viel 5 minuten voor tijd nog de 0-5, maar dat was voor de statistieken.

Voetbal begint bij de basis en vaak is dat van achteren uit. Als deze verliespartij de mannen van SVS D3 iets moet leren, dan is dat om vanuit de organisatie te spelen en uit willen stralen dat je wilt winnen. Niet te lief zijn naar een tegenstander, niet bang zijn. Voetbal is een fysieke sport en de scheidsrechter bepaald tot hoe ver je mag gaan. Blijf positief, blijf elkaar coachen, zoek de vrije ruimte bij balbezit, geef rugdekking bij balverlies. Blijf naar de bal kijken en win de duels. Ondanks het verlies wil ik een groot compliment maken voor de getoonde inzet in de tweede helft, welke jammer genoeg niet beloond werd met een vroeg doelpunt zodat het geloof terugkeerde. Genoeg stof om over na te denken en de leiders kunnen maandag en woensdag aan de slag. Volgende week speelt de D3 tegen een van de hekkensluiters, Hilligersberg D4. Laten wij daar de leermomenten van vandaag verzilveren en ons revanche halen.