Competitie
Mannen, 3, Groep 4 44
Datum
12 september 2015 16:15
Accommodatie
Onbekend
Opstelling SVS 3
Dagelijks zie ik op het nieuws vluchtelingen op een iets te volle boot de gevaarlijke
oversteek maken voor een beter bestaan. Weg uit de ellende. Weg van
mensonterende situaties. Weg van geen eten en drinken hebben en weg van de
kapotte huizen waarin foto’s in gehavende fotolijstjes het enige bewijs zijn van een
rooskleuriger verleden. De beelden uit het nieuws zorgen bij mij vaak voor afschuw
en plaatsvervangende schaamte. Na vandaag zal bij mij de volgende keer ook een
ander gevoel bekruipen bij het zien van deze beelden, want hoe leg ik in vredesnaam
uit dat er ook mensen zijn die, volledig tegen het huidige wereldbeeld in, juist een
zaterdagmiddag vrijwillig de ellende opzoeken?
Vandaag ben ik wezen kijken in Schiedam bij de bekerwedstrijd tussen Kethel
Spaland 4 en SVS 3 op sportpark Kethel. Sportpark Kethel is zo’n sportpark waar je
van gaat houden als je er deel van uit maakt, maar tegenstaat bij een ieder die niet
jaarlijks zijn contributie overmaakt aan de club die hier zijn thuiswedstrijden speelt.
Het begint al bij het parkeren. Nergens plek en als je je auto dan uiteindelijk bij
iemand in de huiskamer hebt geparkeerd doemt al snel een
nietszeggende troosteloze
poort op. Die poort alleen al doet je beseffen dat je in de krochten van het
amateurvoetbal bent beland. Hier hebben nog mannen gevoetbald met Hans, Jan en
Willem als voornaam. Sindsdien hebben ze de poort echter nooit meer voorzien van
een likje verf. Als je de poort net door bent komen de beelden van te vette
gehaktballen uit drie weken oud vet en een vrijwilliger die met zwarte nagels
diezelfde
gehaktballen zo hop uit het vet tussen een hard zacht broodje kwakt vanzelf in je op.
Beetje pruttelende en veel te dunne of te dikke pindasaus erover heen en een week
lang vindt je diezelfde pindasaus terug in de pot. Eenmaal in de kantine kom je
erachter dat je vooroordelen nog best positief waren in vergelijking tot de doffe
ellende die je hier echt aantreft.
Helemaal hopeloos uit de tijd is sportpark Kethel overigens niet. Ze hebben namelijk
achter de goal, net als in de Amsterdam ArenA, een invalidevak. Hier zitten
supporters van Kethel Spaland die door uiteenlopende redenen niet meer kunnen
lopen - opvallend vaak is bier de reden - bij elkaar op schoot. Jammer alleen dat je
door dit zelfde vak heen moet om bij je kleedkamer te komen. Tenminste
kleedkamer... Zou je varkens houden, dan zou deze ruimte alleen dienstdoen voor
de varkens waar je een hekel aan hebt. Gelukkig heb ik als toeschouwer niet zo veel
met kleedkamers te maken. Dat is maar goed ook, want ik zou meteen als een Jan
de Bouvrie op speed de tussenmuur er uit rammen en samen met een ietwat
verbaasde tegenstander genieten van de symmetrie en concluderen dat de zojuist
aangerichte metamorfose eigenlijk alleen maar positief uitgelegd kan worden.
Het ergste van alles is dat na al deze ellende de wedstrijd zelf nog moet beginnen.
Om 16.15 om precies te zijn. Wat een onvervalste klote tijd is dat! Met je tassie
zaterdag vroeg in de middag je huis verlaten om vervolgens op maandag bijna te laat
te komen op je werk. Op dit niveau is 16.15 trouwens een richttijd, want je weet nooit
of de puppytraining op het veld waarop je speelt al is afgelopen. Dat de veldjes
waarop je moet warmlopen nog slechter zijn dan het wedstrijdveld zelf geeft me dan
wel weer een aangenaam gevoel. Je weet dan in ieder geval dat die blinde
terreinknecht uit het dorp nog niet weg is gesubsidieerd.
Nadat de laatste overenthousiaste hondenbezitter van het veld gestuurd wordt klinkt
eindelijk het beginsignaal van een vertoning die het daglicht eigenlijk niet zou mogen
verdragen. Zelden heb ik een wedstrijd gezien, waarin het voetbal zo in diskrediet
werd gebracht als hier. Ballen die niet aankomen, mensen die zo erg uit positie lopen
dat iedere positie alsnog wordt bezet, schoten vanuit de 4e lijn, spitsen met
Luftwagge op hun rug die tot 2 keer toe volledig mismaaien, corners en vrije trappen
die net de bovenkant van de ballenvanger niet raken, spelers die zich drukker maken
om de krat bier in de dug-out dan om de wedstrijd zelf, toeschouwers die zich
drukker maken om de krat bier in de dug-out dan de wedstrijd zelf en een
scheidsrechter die een doelpunt afkeurt op aanraden van een grensrechter die iets te
veel belang heeft bij een afgekeurde goal aan zijn kant van het veld. Toch is het
dieptepunt van deze tragedie een inworp waarbij een teamgenoot bijna een dubbele
hernia wordt gegooid. Eenmaal overeind is de beste man vooral blij toe dat hij niet op
bowlen zit.
Toch zou ik met alles wat hier boven staat een zekere schijnvrede kunnen hebben
als de ploegen aan het einde van de wedstrijd met het schaamrood op de kaken
terug het varkenshok in zouden duiken. Om vervolgens te wahten tot de nacht om
daarna ongezien het sportpark te verlaten. Of dat overigens lukt met
nachtburgermeester in je team is nog maar de vraag. Echter is van niets van dit alles
sprake! Na afloop van de wedstrijd zie ik een van de teams vol trots van het veld
aflopen, omdat ze er 1 meer in hebben gestruikeld dan het andere team. Stuk voor
stuk glimlachende gezichten en verhalen over 'geslaagde' acties en de juiste
looplijnen. En bovenal wat hebben ze hard gewerkt! Nog voordat de laatste speler
het veld verlaat heb ik me al omgedraaid en ben ik zonder om te kijken sportpark
Kethel afgelopen. Het is dat ik met de auto ben en de eigenaar van de woonkamer
waarin hij staat vanavond op de bank wil zitten, maar anders had ik er alles voor over
gehad om te vluchten uit deze ellende. Desnoods met een boot die net iets te vol
is…
Als je geregistreerd bent, is je naam vastgelegd en weet iedereen zeker dat jij het bericht ècht geplaatst hebt. Tevens kun je gebruik maken van de volgende onderdelen:
- Doorgeven van afwezigheid bij trainingen en wedstrijden.
- Het inzien van de opstelling van je team.
- Ontvang persoonlijke notificaties per mail of binnen de app.
- Reageren op nieuwsberichten en wedstrijdverslagen.
Succesvol Uitgelogd!
Reageren
