Hoe vaak kun je als technische staf, wisselspelers en supporters 1000 doden sterven langs een voetbalveld? Het antwoord hierop heeft SVS gisteravond gegeven. Heel vaak.
De return in de nacompetitie stond op het programma. De eerste wedstrijd had SVS gewonnen, dus bij een gelijkspel of overwinning van de blauw witte Ooms formatie zou de finaleronde een feit zijn. Bij verlies met 1 goal verschil komt er verlenging en eventueel strafschoppen. Bij meer dan twee goals verschil zou RHS de gelukkige zijn.
SVS had in de thuiswedstrijd nagelaten met een grotere marge te winnen, dus nu was het spannend met een hoofdletter "S". Vanaf de eerste minuut was het RHS dat vol in de duels ging en vooral met lange ballen de spitsen probeerde te bereiken. Tot aan de 30e minuut kreeg RHS 5 levensgrote kansen om de score te openen. Hierna kan SVS dit twee keer zelf doen via Joran. Maar in de 30e minuut gaat het dan op dat moment volledig terecht mis. Een pass op de linksbuiten van RHS wordt goed gecontroleerd en keihard binnen geschoten 1-0 en over twee wedstrijden stond de stand gelijk. Na deze goal kreeg RHS nog twee levensgrote kansen, waarbij er in de 41e minuut een fantastisch binnen werd gekopt op een mooie voorzet 2-0. Dit was ook de ruststand en bij deze stand zou SVS eruit liggen. Op dat moment dus volkomen terecht gezien de kansen 7-2. Waarbij Kevin echt de wedstrijd van het seizoen stond te keepen.
De tweede helft kwam SVS beter in het spel. Het wist dat het minimaal 1x moest scoren om een verlenging af te dwingen. RHS drong minder aan dan in de eerste helft en liet SVS meer komen. Ik denk dat daarin een verkeerde keuze is gemaakt door RHS, omdat de druk nu van het SVS doel af was. In de 54e minuut kreeg RHS nog wel een goede kans na een vrije trap, maar de overige kansjes waren voor SVS. Toen in de 70e minuut nog steeds de 2-0 op het bord stond werd Nick mee naar voren gestuurd. Binnen drie minuten had dit resultaat. Een corner van Silvio werd door Nick op doel gekopt en van de lijn gehaald. De rebound werd door Stefan achter de keeper geschoten. 2-1. Nu bleef het tot aan de 90e minuut spannend, maar gescoord werd er niet meer, dus verlengen. In de eerste helft van de verlenging had SVS wel iets meer de bal en blijfg RHS dreigend via de counter, maar grote kansen hadden beide ploegen niet. In de tweede helft van de verlenging leek SVS via een groed schot van Wishnu op gelijke hoogte te komen, maar de RHS keeper redde goed. Uit de tegenaanval scoorde RHS wederom met een goede kopbal 3-1. SVS op dat moment dus weer uitgeschakeld. Nu weer het spel met Nick in de aanval erbij en alles of niets. Aan bijde kanten zaten spelers tegen kramp aan, zoveel energie had deze wedstrijd gekost. In de 119e minuut gebeurde het wonder van Hoogvliet. Een laatste steekbal van Nick achter de verdediging van RHS, leek een prooi te kunnen worden voor de keeper. Die twijfelde echter, waardoor Silvio de bal prachtig binnen schoot 3-2 en dus strafschoppen. Nou dat is de mooiste afsluiter die je na zo'n thriller kan hebben. RHS mocht beginnen en scoorde,, Xander maakte gelijk, RHS scoort weer, Silvio maakt gelijk, derde penalty RHS raak, Roy faalt ook niet, dan de vierde van RHS ---- KEVIN PAKT HEM!, Wishnu scoort voor SVS, de vijfde van RHS gaat binnen, maar dan schiet ook Joran de vijfde en dus beslissende voor SVS binnen. Een grote ontlading bij alles en iedereen dat SVS een warm hart toedraagt. Volgens mij zijn we 12 keer rond het veld gerent van blijdschap. RHS moet absoluut een complement krijgen voor de manier waarop zij er een wedstrijd van hebben gemaakt. SVS was vandaag de gelukkigste.
Aanstaande zaterdag moet SVS alweer aantreden tegen Botlek. De finaleronde. Eerst thuis en een week later uit. Bij een goed resultaat over twee wedstrijden is promotie voor SVS een feit. Wij hopen dus op heel veel publiek. Mannen gefeliciteerd tot zover, kei en keihard geknokt, maar nu nog twee keer knallen.